मित्र संवाद.. १

मित्र संवाद.. १ हामी झगडा गर्थेउ, मिलाप हुन्थो । फेरी खसखस । यसैगरी हामी नारदचश्मा लगाएर पश्चिमकेन्द्रमा टहलिन्थ्यो । म भूमिगत पार्टीर्को खुला गुरिल्ला, उनी ब्रेकिङ न्यूजको खोजीमा । उनी सरू खोज्दै गाँउगाँउ भाैतारिन्थे । मसंग थोत्रो मोटरसाइकल थियो । मन पेट साटथ्यैाँ । गोप्यकुरा नभनेर समाचार बनाउन नपाएको कहिलेकही खुव चिढिन्थे । समय गुज्रियो । भेरीमा पानी धेरै बगे । हामी परिपक्क भयाै कि ? बुढयाैली लाग्यो ? न कहुँ । एकाविहानै मिस्टर जेपीसंग यसरी गुडमर्निङ भए ।................................................................................................................................... –जति उमेर थपिदै गयो त्यति नै बेथिति, मूल्यहीन समाज र राजनीति, अभाव र तनावका जिनदगी सवै देखिँदै गइयो । सुन्दर देख्ने अपेक्षा फोहरमा विलाउने अवस्था छ । – काठमान्डु अपराधीको सहर हो । त्यस समाजमा त लाशहरू छन केही मान्छे भीडबाट निर्देशित हुन्छन । खमानव खोज्दा भेटदिन तर छ। के छ ? अाखिर , भाैतिक शरीरसंग भेटन सकिँदैन। शब्दमा हुँदैन। तमासा नै ज्यादा विक्छ त्यही त । –त्यसमध्य २ जना म र तपाइको पनि छ । –मैले त सकेजति गरी रा छु । एक्लै भए पनि । म पनि त माैन छैनन नी । –तर हाम्रा चित्कार कस्ले सुन्नै ? –सवैले अाअाफना हिस्सा उठाए समाज त जिँउदो हुन्थ्यो । –हुँदैन मित्र, समाजमा राम्रा भन्दा नराम्राको बहुमत छ –त्यो त हरेक युगमा थियो, त्यसलाइ कुल्चदै समाज बढय्रो । अहिले त उल्टो दिशा किन हिडयो ? –मानिस ब्यभिचारी भए , देखिन्छ एउटा हुन्छ अर्कै । –उफ ।मान्छे भित्र अनेकाै मान्छे हुन्छन, मित्रवर –पहिला तपाइ भएको ठाँउमा अहिले भैदिएको भए धेरैलाइ गोली हान्थे होला मैले । मारिनु पर्ने बाँचे, बाच्नु पर्ने मारिए । । त्यो वेला ।