अाउ, मसंग लोप्पा खेल्न

हे मनुवा... म पर्यावरण हुँ । नदी हुँ,जंगल हुँ, पाखा पखेरा हुँ । म जमिन हुँ, हिमाल हुँ । स्वच्छ वायु हुँ अथवा जिवात्मा र धरतिको जीवन हुँ । तर, तिमीले अति गर्याे र अाफ्नै काल निम्तायाै । मलाइ चुनाैती दियाै । परमाणु भट्टी र परमाणाु हतियार परिक्षाण गर्याै । कयाै टन विस्फाेटक मेरा छातीमा पडकाएर छियाछिया पार्याै । नदी छेक्याै, दोहन गर्याै । जंगल काटयाै , कयाै जिवात्मा र वनस्पती लाेप गरायाै। पाखा पखेरामा डाेजर चलायाै । शक्ति र सम्पतिकालागी के गरेनाै ? अव त अति भाे । म तिम्रा ती सवै बाँध भत्काउदै छु । खाउ ती हतियार र सम्पति । बाढी, पैराे, प्रदुशन बनेर तिम्रा बुद्दिले निम्त्याएकाे दण्ड अब म तिमीलाइ दिन्छु । कहाँ भाग्छाै ? भाग्ने ठाँउ कतै देखेका छाै ? के तिमीलाइ गाँउमा, घरमा बाढी अाउने कुरा थाहा थिएन ? पैह्राे जाँने कुरा थाहा थिएन? खुव बुद्दिमान भयाै...तिम्रा बुद्दि कुकुरका पुछारमा । यो त संकेत र सन्देश मात्रै हो... देख्दै जाउ... म के, के गर्छु ? के मलाइ धेग्न र राेक्न सक्छाै ? अाउ, लाेप्पा खेलाै । याे त कास्टिग हो, पुरा फिल्म त बाँकी नै छ ।